ENNETCOM DATA HEILIGE GRAAL OF ONRECHTMATIG VERKREGEN BEWIJS?

De inlichtingendiensten schijnen zelfs zo ver te gaan dat een lid van de “Toetsingscommissie Inzet Bevoegdheden” (TIB) recentelijk tegenover een journalist van de NRC haar verbazing uitte over hetgeen zij allemaal onder ogen krijgt. De opmerking: “ Soms denk ik : wow, dat dit allemaal kan, dat dit allemaal speelt in Nederland”, spreekt boekdelen. Kennelijk wordt er van de nieuwe bevoegdheden op grote schaal en op creatieve wijze gebruik gemaakt.

Wat de geschiedenis ons geleerd heeft is dat na verloop van tijd de overheid, de aan haar gegeven bevoegdheden, gaat uithollen, oprekken en verbreden zodat van een beperkte toepassing géén sprake meer is. Vooral ons land heeft daar een handje van. Zo is Nederland in Europa koploper in het ruim toepassen van onderdrukkende bevoegdheden richting haar eigen onderdanen. Koploper met het toepassen van de voorlopige hechtenis (Nederland is door het Europese hof voor de rechten van de mens herhaaldelijk op de vingers getikt vanwege het veel te ruim toepassen van de voorlopige hechtenis bevoegdheden) en koploper bij het uitleveren van haar eigen onderdanen (een bevoegdheid die Duitsland zelfs niet toepast) aan bijvoorbeeld de Verenigde Staten en het opsturen van hele dossiers aan landen die het met een eerlijk proces niet zo nauw nemen. (denk aan de zaak Van Laarhoven)

En nu houdt opsporend Nederland en verdedigend Nederland zich bezig met een nieuw “Opsporingsfenomeen”. Het doorzoeken van, inmiddels meerdere, in beslag genomen computer servers met meer dan circa 5 a 6 miljoen berichten er op. Eén in Canada (de inmiddels welbekende “Ennetcom-server” ) en recentelijk een in Costa Rica.
Terwijl iedere burger het zonder meer schandalig zou vinden als al zijn telefoon- en berichten verkeer zomaar door de overheid bekeken wordt is dat nu precies hetgeen er gebeurt met de genoemde miljoenen privé berichten.

Miljoenen berichten van gewone burgers, en niet alleen maar criminelen, worden doorzocht en geanalyseerd. De NRC kopt: “Justitie kan naar eigen zeggen in meer dan honderd strafrechtelijke onderzoeken nieuwe en aanvullende informatie inbrengen”. Gedateerd 30 januari 2019. Mogelijk dus meer dan 6 miljoen berichten van burgers waarin de opsporingsinstanties kunnen en hebben zitten grasduinen, zonder enige wettelijke bevoegdheid!

Aanvankelijk was voor een dergelijke “digitale doorzoeking” toestemming van de rechter-commissaris nodig (een vereiste dat de Canadese rechter stelde ter voorkoming van “fishing – expeditions”) maar nu blijkt uit dossiers dat er gewoon bij het speciale “ennetcom-team” gecheckt wordt of er nog iets (uiteraard in belastbare zin) bruikbaars in zit.
Meer en meer worden advocaten in uiteenlopende zaken geconfronteerd met resultaten uit zoekacties van het OM waarbij geen enkele RC (Rechter Commissaris) betrokken was, of toestemming voor heeft gegeven.

In een omvangrijke “dubbele liquidatiezaak” heb ik onlangs zelf mogen ervaren hoe dat gaat.
Het OM zocht naar informatie op servers, zonder enige rechterlijke controle en/of toezicht.
En dat is onrechtmatig. Het levert immers een flagrante schending van het recht op privacy op van een ieder die ooit een telefoon heeft gebruikt die op één van deze servers heeft gedraaid.
De advocatuur heeft tot nu toe het nakijken en kan en mag, de zich in handen van het OM bevindende data, niet of nauwelijks onderzoeken en krijgt bij vele rechters nul op het rekest.

Dat hier onrechtmatig gehandeld wordt is evident. Het is nu echter wachten op een rechter die dat met de advocatuur eens is en aan deze onrechtmatige fishing-expeditions” een einde maakt

De tijd zal het echter leren.