Ik besefte dat ik niks aan mijn situatie kon veranderen. Het enige wat ik kon doen, was zorgen dat ik mijn tijd goed besteedde
Ik ben Amina en ik ben 19 jaar. Twee jaar geleden is mijn vader in de gevangenis terecht gekomen en dit deed heel veel pijn toen ik het hoorde. Ik kwam thuis en mijn moeder vertelde het mij gelijk eerlijk. Achteraf was ik daar erg blij om, omdat ik weleens lees of hoor dat mensen vertellen tegen hun kind dat papa op vakantie is. Misschien vinden anderen dat wel fijn, maar ik ben blij dat ik het gelijk wist, want een keer zou ik het toch moeten verwerken, omdat hij daar niet voor maar een paar weekjes moest vastzitten. Wel merkte ik dat het op een jongere leeftijd meer impact heeft gehad op mij, dan op mijn zus. Zij was toen 20 en ik merkte dat zij veel sterker was dan ik met een leeftijd van 17.
Het is erg zwaar voor mij geweest en ik ben zelfs blijven zitten op school. Tuurlijk kan ik niet iemand anders daar de schuld voor geven, maar de situatie met mijn vader heeft wel een grote invloed gehad. Op school had ik het probleem wel voorgelegd aan een docente waar ik een goede band mee had. Ik vertelde erbij dat zij het mocht vertellen aan de andere docenten als zij dacht dat het nodig was, want ik hield het eigenlijk liever voor mezelf, maar merkte al snel dat ik vaker boos werd en niet oplette. Dan wist tenminste iemand van de school waar de woede en het niet opletten vandaan kwamen.
Uiteindelijk heb ik het jaar erna mijn focus kunnen herpakken en het schooljaar wel gehaald. Wat mij hier erg bij hielp was dat ik besefte dat ik niks aan mijn situatie kon veranderen. Het enige wat ik kon doen, was zorgen dat ik mijn tijd goed besteedde en stelde mijzelf dus vaak de vraag: ‘Wil je nog 3 jaar van je leven weggooien voor iets wat niet in je eigen handen ligt?’ Dat hielp mij echt. Ik wou altijd al tandarts worden en zal mijn doelen dus ook zeker nastreven.
Niemand in mijn hele familie had ooit met een gevangenisstraf te maken gehad. Ik kon dus ook bij niemand vragen stellen, al kon ik gelukkig veel antwoorden vinden op het internet. Uiteindelijk heeft deze situatie mij sterker gemaakt, omdat ik nu weet dat het leven onverwachte tegenslagen kan hebben. Bij een volgend soortgelijke situatie zal ik dus veel sterker in mijn schoenen staan.
Als er jongens of meisjes zijn met een soortgelijke situatie, focus je alsjeblieft op je school en laat jezelf niet nog verder in de put zakken. Jij kan niks aan de situatie doen, dus maak de mensen om wie je geeft alsnog trots! Bij mij heeft deze instelling het afgelopen jaar erg geholpen en ik hoop dat het een tip is waar anderen ook wat aan hebben.
Groetjes Amina