GEDICHT – Wat een leven

Waar zijn we toch in beland, wat een leven.
Ik kijk nu graag televisie,
niets om naar toe te streven.
Ik heb hier niets te doen en ben zelfs jaloers op mijn oma die gaat weven.
Wel kan ik gelukkig nog in mijn gedachtes rondzweven.

Ik kan dan nu wel jaloers zijn,
maar ik moet toch echt gaan boeten.
Het enige wat ik echt koester,
is de bezoekmomenten waar we knuffelen en groeten.

Maar geloof me echt, ik zal buiten aan een toekomst bouwen.
Wat daaronder valt?
Sporten, werken en met de juiste vrouw trouwen.

Misschien heb ik dan nog wel geen vriendin.
Maar zodra ik de ware tegenkom,
komt er ook heel snel een gezin.

Nani