Mijn moeder en ik

Mama, 9 maanden lang was zij de drager van mijn leven…ik neem je terug naar het begin.

Want vanaf de dag dat zij leven gaf…gaf zij het leven zin!

Tijdens mijn geboorte, voelde mijn moeder zich herboren.

Mijn eerste woord was Mama, terwijl mijn vader nooit echt papa is geweest.

Maar ik was nog onschuldig, en beschermd van alle ellende uit de  wereld om me heen.

Vroeger droeg ik kleding van mijn broer.. had ik gaten in mijn sokken en waren schoenen te klein.

We dronken water met limonade, we aten droog brood met blikjes tonijn.

Geld lenen van instanties veranderde in schulden met boetes en rente.

Soms stonden we te wachten in de winkel.. en betaalde we letterlijk met centen.

Maar ik was gewapend met mijn broodtrommel!

Achter op de fiets bij mijn broer naar school. Ik vervulde mijn

moeders droom… met een citoscore voor het VWO.

Doe je best op school! Ga niet hangen op de straat!

Dat heeft ze vaak verteld. Maar voor mijn 18e.. werd

ik 15 keer gearresteerd en overgebracht naar een cel.

Met een goede opvoeding, maar opgegroeid in een slechte wijk.

Nogmaals sorry voor de keren dat je werd gebeld..’mevrouw uw zoon is weer opgepakt.’

Maar het zal nooit meer gebeuren! En ik beloof jou dat ik me deze keer gedraag! Maar ik zit weer vast!

En zij zit vast aan mij…. En ik zal nooit gelukkig zijn als ik mijn moeder niet gelukkig maak.

Het is 2 uur s’nachts en mijn moeder vraagt zich af..wanneer ik naar huis kom. Maar ik heb iemand van zijn leven beroofd!

Mijn moeder beseft nog niet dat ik komende jaren niet naar huis kom. Ooit was is haar belofte!

Nu beloof ik haar vanuit een bezoekzaal dat ik er voor haar ben. Dus geef ik haar een laatste knuffel..

dit is een ode aan de liefste moeder van de wereld die ik ken.