Op rust gesteld,
verdiend pensioen
en nog een dikke zoen

Nu vult mijn dag zich gestadig vol
met nietsdoen, ook al klinkt dat hol;
Hoe ledigt men bodemloze vaten,
luchtballonnen die dromen oplaten,
op zoek naar warme luchten,
maar er wachten enkel koude zuchten

Is dat nu de tijd, waar ik zo op heb gewacht
gedurende al die jaren naar heb gesmacht
in bang verlangen en met zoet hartzeer
terwijl, zo blijkt nu, ik alles al had, en zoveel meer
Nu vliedt mijn tijd met rasse schreden,
Verleden voorbij, geen toekomst meer, nog enkel heden.