GEDICHT – Samen sterk

Als geschiedenis wordt geschreven door winnaars,

dan wordt de rest gezien als bedelaars.

Dit noemen we dan de maatschappij,

maar eigenlijk is niemand dan nog blij.

We spreken ‘zogenaamd’ van alles met elkaar af,

en wie zich er niet aan houdt geven we dan straf.

Het aantal wetten is inmiddels niet meer te overzien,

en van mensenrechten is al lang geen sprake meer bovendien!

De wetten zijn er toch om ons te beschermen tegen de staat?

Maar iedereen kan zelf zien dat het vaak anders gaat.

Waar rook is is niet altijd vuur,

maar als het O.M. het vindt wordt het altijd duur!

Ook al heb je het niet gedaan,

de rechter tovert toch ergens een scenario en straf vandaan!

Inmiddels zit je vóór je inhoudelijk al zo lang vast,

en geven ze je een straf die daar precies in past.

Het voorarrest regime is zó slecht,

nu heb je schijt aan je recht.

Je maakt jezelf wijs ‘ik had gewoon pech’,

en je wil hier gewoon zo snel mogelijk weg!

Snel mag je naar buiten en dus hier vandaan,

maar je had toch niets gedaan?!

Het is wettig en overtuigend bewezen,

maar volgens mij heeft dan niemand goed gelezen.

Ik houd meer van ‘without reasonable doubt’,

maar die stelling is schijnbaar alweer oud.

Is dit dan het ‘nieuwe normaal’,

of eigenlijk gewoon wéér het oude verhaal?

Infl atie overal en niets nog te betalen,

komt er oorlog en gaat alles zich wéér herhalen?

Dit alles leerden we vroeger tijdens

geschiedenisles toch?

Oorlog? Doen we dat nog?

Wanneer leren we het een keer?

Ik wil geen verdeeldheid meer!

– Hier binnen weet je dat je vast zit en buiten denk je dat je vrij bent.