GEDICHT – Een nieuw begin

Het leven bestaat altijd uit vallen en opstaan.
Daar moest ik jaren mee dealen, voordat het goed kon gaan.

Ik heb dingen gezien die ik nooit had mogen beleven.
En die ik als beeld niemand ooit mee zou willen geven.

Achteraf heb ik dit leven veel aan mezelf te danken.
En daarom heb ik voor de toekomst vele jaren moeten bijtanken.

En zeker als je alles alleen moet doen in dit leven.
Dan zijn de normen en waarden niet vanzelf gekregen.

Ik ben nu aan het punt gekomen, om er nog iets van te maken.
Want door mijn leeftijd gaat het steeds meer vanbinnen kraken.

En ik zal die tijd met beide handen aan gaan pakken.
Daarom zal ik doorgaan voor mezelf en de moed niet laten zakken.

Door deze ISD-maatregel, wil ik er nog iets van maken,.
Zodat ik niet meer in de problemen zal geraken.

Want van het vorige leven werd ik zo ontzettend moe.
Daarom blijft deze deur, voor mij altijd toe.

Dit gedicht heb ik naar waarheid aan mezelf geschreven.
Zodat ik weet hoeveel schouderklopjes ik mezelf vaak heb gegeven.

Ik zal er hard voor gaan werken om mezelf te gaan onderwijzen.
Zodat ik dit ook aan mezelf en de maatschappij kan bewijzen.

J.C.A.